-
1 zapanować
глаг.• овладеть• руководить• управлять* * *zapanowa|ćсов. 1. nad kim-czym овладеть кем-чем; подчинить себе кого-что;\zapanować nad sobą овладеть собой;
2. наступить; воцариться;\zapanowaćło milczenie воцарилось молчание
* * *сов.zapanować nad sobą — овладе́ть собо́й
2) наступи́ть; воцари́тьсяzapanowało milczenie — воцари́лось молча́ние
См. также в других словарях:
zapanować — dk IV, zapanowaćnuję, zapanowaćnujesz, zapanowaćnuj, zapanowaćował rzad. zapanowywać ndk VIIIa, zapanowaćowuję, zapanowaćowujesz, zapanowaćowuj, zapanowaćywał 1. «osiągnąć nad kimś władzę, zawładnąć kimś, czymś» Zapanować nad otoczeniem.… … Słownik języka polskiego
pochmurny — pochmurnyni, pochmurnyniejszy 1. «pokryty chmurami, mroczny wskutek pokrycia nieba chmurami; zachmurzony» Pochmurne niebo. Pochmurny dzień, ranek. Pochmurna pogoda. 2. «posępny, ponury, zasępiony; będący wyrazem czyjegoś smutku, przygnębienia»… … Słownik języka polskiego
